١- با توجه به استثنا نمودن توانایی­ های موشکی جمهوری اسلامی ایران از بحث نظارت و کنترل، پیشرفت­ های کشورمان در عرصه موشکی نه تنها متوقف نخواهد شد بلکه با شدت بیشتر ادامه خواهد یافت که موجب فراهم نمودن فرصت­ های جدید نظامی برای کشور خواهد بود.

٢- حفظ فناوری هسته ­ای صلح آمیز و تداوم روند توسعه و تقویت آن، با توجه به نقش و تأثیر این فناوری در سایر ابعاد نظامی متعارف، موجب رشد و توسعه توان نظامی متعارف ایران در بخش­ های مختلف خواهد شد. 

٣- توانایی جمهوری اسلامی ایران به حل بحران هسته ­ای از طریق صلح آمیز و حفظ تمامی دستاوردهای خود در این حوزه، بدون تغییر شعارها و اهداف سیاست خارجی و روابط بین المللی خود، نه تنها از قدرت و پرستیژ کشورمان نکاسته بلکه موجب ارتقاء و افزایش آن و بویژه نوعی بازدارندگی برای جمهوری اسلامی ایران در برابر تهدیدهای خارجی شده و خواهد شد.

٤- توافق هسته­ ای، موجب تثبیت بیشتر کشور و تقویت امنیت و ثبات اجتماعی و سیاسی گشته و از این طریق نیز فرصت­های نظامی و امنیتی جدیدی را عاید کشور نموده است. خنثی شدن پروژه ­های ایران هراسی و امنیتی سازی  جمهوری اسلامی ایران موجب فراغت خاطر بیشتر و امکان تقویت بخش ­های دیگر نظامی مورد نیاز خواهد گشت.