١- مهمترین و آشکارترین فرصت پیش روی جمهوری اسلامی ایران در دوران پسا تحریم ها، فرصت های اقتصادی است. با رفع تحریم ها، امکان نقل و انتقالات مالی از طریق شبکه های بانکی فراهم شده و این مهمترین و موثرترین اثر لغو تحریم ها است که هزینه های اضافی و روش های غیر مستقیم فساد آور را از سیستم مالی و بانکی کشور حذف خواهد نمود و از طرفی شرکاء و طرف های جدید با شرایط قراردادی جدیدی را در اختیار ایران قرار خواهد داد.
٢- با توجه به شناسایی و آشکار شدن نقاط ضعف کشور در بخش های مختلف اقتصادی در دوران تحریم، لغو تحریم ها امکان بهره برداری موثرتر، کارآتر و دقیق تر از فرصت های اقتصادی جدید را فراهم و مانع از تکرار یا کاهش تکرار آسیب پذیری در شرایط مشابه در آینده خواهد شد.
٣- خروج شرکت های مختلف غربی از ایران در دوران تحریم و جایگزینی آن ظرفیت ها با توانایی های بومی (هر چند دارای کیفیت پایین) و یا شرکت های رقیب آسیایی، قدرت مانور و استغناء بیشتری را در مذاکرات دوران پسا تحریم با شرکت های غربی فراهم نموده که امکان امتیاز گیری بیشتر یا تنظیم قراردادهای دوجانبه بهتر را فراهم نموده است.
٤- شرکت های داخلی دولتی و خصوصی، با استفاده از تجربه دوران تحریم، شناخت بهتری از بازارهای منطقه ای و بین المللی و شرکاء مختلف و میزان اعتماد یا عدم اعتماد به آنها پیدا نموده اند که قطعاً در مذاکرات و انعقاد قراردادها در دوران پسا تحریم مفید خواهد بود.
٥- در دوران پسا تحریم امکان توسعه روابط اقتصادی با کشورهای مختلف بویژه کشورهای غربی مجدداً فراهم شده است و توسعه اقتصادی در روابط، طبق تئوری و مدل کارکردگرایی می تواند عاملی مهم در توسعه روابط سیاسی با این کشورها نیز باشد.
٦- ورود کشورهای پیشرفته و دارای تجربه در بخش های مختلف صنعت هسته ای کشورها در راستای تغییر کارکرد نیروگاه اراک و یا در بخشهای دیگر و از طرفی تداوم برنامه هسته ای بدور از فضای تنشآلود و تهدید، میتواند ظرفیت های اقتصادی جدیدی در این عرصه را برای کشور به همراه داشته باشد.
اسکندری